
چندسالیست طرح گفتمان وحدت و انسجام بین نیروهای اصولگرا و انقلابی قوت گرفته است. به خصوص پس از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم که علی رغم اجماع بر سر یک کاندیدای واحد موفقیتی عایدمان نشد و دوباره شاهد بروز چندصدایی و بلاتکلیفی در بدنه این جریان اصیل و انقلابی شدیم. اما مشکل کجاست؟ تعریف ما از وحدت چیست؟ چرا به آن نیازمندیم و چرا با وجود تلاشهایی که حداقل در چندساله ی اخیر در این زمینه انجام داده ایم توفیق چندانی نیافته ایم؟
اصولگرایان نسبت به جبهه اصلاحات، که به پراکندگی آرمانی و اعتقادی دچار است، از این امتیاز برخوردارند که آرمانهای مشترکی دارند؛ پایبندی به اسلام، ولایت فقیه و قانون اساسی. حال چگونه است که با وجود این آرمانهای مشترک، باید دچار این بی سامانی، بی انضباطی و چندصدایی باشد؟
این جبهه در درجه اول دارای مشکلاتی ست که اگر نسبت به رفع آنها بکوشد می توان به اجماع و وحدت نیروهای آن امید بست؛ مشکلاتی که اگر لاینحل باقی بماند اصولگرایی را با خطر حذف از سپهر سیاسی کشور مواجه خواهد کرد.
ادامه دارد...
@moteslesf
@moteslesf
baang.blog.ir