حسین مهری:
قبل از بررسی راهکارهای اجماع و وحدت نیروهای انقلابی، بد نیست به عقب بازگردیم و در تحولات چندسال اخیر جبهه اصولگرا بازنگری کوتاهی داشته باشیم.
پس از وقایع سال نود و عملکردهای غافلگیرکننده محمود احمدی نژاد، که کاندیدای مورد حمایت جریان انقلابی بود، جبهه اصولگرا بر سر دوراهی سختی قرارگرفت. عده ای موضعگیری های تندی اتخاذ کردند و از اساس با رییس جمهور اعلام انفکاک و مخالفت کردند و عده ای سعی در بهبود روابط رییس جمهور با بدنه نیروهای انقلاب داشتند. این اختلاف رویه ها بعضا به حدی شدید بود که کم کم اصولگرایان را دچار چندگانگی و سرگردانی گفتمانی کرد. ناگفته نماند موازی کاری عده ای که خود را اصولگراتر از دیگران می دانستند به این اختلافات دامن زد و رفته رفته آغازگر شکافی نامیمون بین نیروهای اصولگرا شد و ای کاش همان روزها چشم و گوشمان را برای شنیدن هشدارهای آیت الله مهدوی کنی (ره) بیشتر می گشودیم که فرمودند: «از دعوای ما رقیبان پیروز می شوند».
این خلا گفتمانی و کثرت رویه به تدریج شدت بیشتری گرفت و برخی نخبگان اصولگرا که گویا خیالشان از بابت موقعیتهای انتصابی راحت بود و خطر از دست دادن مشارکت در تصمیم گیری های کشور را بعنوان یک حزب تعیین کننده حس نمی کردند، وقع چندانی به رویداد مهم پیش رو یعنی انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ننهادند و همانطور که مشاهده کردیم بلای ائتلافهای فصلی، عجولانه و بی پشتوانه درستِ عقلانی و منطقی (که ماهیت خود را در مناظرات به خوبی نشان داد) از همان هنگام دامنگیر جریان اصولگرایی شد و مسئولیت «رای تکلیفی» را بر ضمه ما نهاد.
مشکل بعدی، عدم ارتباط گرفتن با توده های مختلف مردم است. ما با وجود گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز نتوانسته ایم شناخت دقیقی از اقشار گوناگون مردم، سلایق، علایق، دغدغه ها و پتانسیل های آنان کسب کرده و بر اساس آن تعامل دوسویه، منطقی و مثبتی را با آنان –و به خصوص جوانان- برقرار کنیم. ما سالهاست سالن های سینما، تئاتر، محافل ادبی، هنری و علمی را رها کرده ایم و علاقمندان به این حوزه ها را که کم تعداد هم نبوده و از قضا بسیاری از آنان به انقلاب و مفاهیم دینی علاقمند هستند ندیده گرفته ایم. ما در ارتباط گیری با مردم شکست خورده ایم و شاید این یکی از دلایل اصلی کاهش سبد رای ما از 24 میلیون در سال 88 به 16 میلیون در سال 96 باشد. عدم شفافیت و روراستی با مردم، اعتقاد عمیق به مصلحت گرایی و گاهی ممیزی های بی ضرورت خودبخود این فکر را به اذهان عمومی متبادر می کند که ما مردم را نامحرم می دانیم. و مگر چه کسی باید بدنه جریان اصولگرایی را تشکیل بدهد جزهمین مردم؟!
ادامه دارد...
@moteslesf
@moteslesf
baang.blog.ir