
چندسالیست طرح گفتمان وحدت و انسجام بین نیروهای اصولگرا و انقلابی قوت گرفته است. به خصوص پس از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم که علی رغم اجماع بر سر یک کاندیدای واحد موفقیتی عایدمان نشد و دوباره شاهد بروز چندصدایی و بلاتکلیفی در بدنه این جریان اصیل و انقلابی شدیم. اما مشکل کجاست؟ تعریف ما از وحدت چیست؟ چرا به آن نیازمندیم و چرا با وجود تلاشهایی که حداقل در چندساله ی اخیر در این زمینه انجام داده ایم توفیق چندانی نیافته ایم؟