فرج الله فرجی:
بدیهی است آنکه در راس هرم دشمنی با نظام اسلامی نشسته، ایالات متحده آمریکا و به تبع آن صهیونیست ها(وبالعکس) هستند که در این عمر چهل ساله انقلاب در پنهان و آشکار وبیشتر آشکار، دشمنی و عداوتشان را با ما به نمایش گذاشته اند.از خلق غائله ها و ساپورت اغتشاشات و فریب اذهان عمومی و هجمه گسترده رسانه ای، همه وهمه نمایش شفاف خصومت و دشمنی با نظام و مردمی است که ادعای جمهوریت واسلامیت و استقلال نموده است.
طلوع همه افتاب هاست
حسین مهری:
معضل بعدی که متوجه اصولگراییست، زمین گذاشتن حرف رهبران خود، بی توجهی به منشور اصولگرایی (مصوب جامعتین)، و باج دادن به خرده تشکل هاست. این مسئله در لیست سی نفره تهران در انتخابات گذشته مجلس به خوبی مشهود بود؛ لیستی که بیشتر به یک سَمبَلیزاسیون عجولانه می مانست و به گفته برخی هیچ شباهتی به آرمان های اصیل اصولگرایی از جمله شایسته سالاری نداشت و بیشتر بوی سهم خواهی می داد.
حسین مهری:
قبل از بررسی راهکارهای اجماع و وحدت نیروهای انقلابی، بد نیست به عقب بازگردیم و در تحولات چندسال اخیر جبهه اصولگرا بازنگری کوتاهی داشته باشیم.
پس از وقایع سال نود و عملکردهای غافلگیرکننده محمود احمدی نژاد، که کاندیدای مورد حمایت جریان انقلابی بود، جبهه اصولگرا بر سر دوراهی سختی قرارگرفت. عده ای موضعگیری های تندی اتخاذ کردند و از اساس
فرج الله فرجی:
تجربه چهل ساله نظام اسلامی؛ بارها وبارها ثابت نموده است که هر زمانی ضعف و عقب نشینی از مواضع محکم انقلابی و آرمانهای نظام اسلامی احساس شده است؛ دشمنان قسم خورده و آتش های زیر خاکستر، سربرآورده و با ژست های کاملا دلسوزانه ودارای جگر تفتیده برای مردم ، ظاهر شده اند.
تیپ ها و پزهای رنگارنگ و گونه های متنوع فکری که به جز تفکرات ناب اسلامی وایمانی؛
حسین مهری :چندسالیست طرح گفتمان وحدت و انسجام بین نیروهای اصولگرا و انقلابی قوت گرفته است. به خصوص پس از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم که علی رغم اجماع بر سر یک کاندیدای واحد موفقیتی عایدمان نشد و دوباره شاهد بروز چندصدایی و بلاتکلیفی در بدنه این جریان اصیل و انقلابی شدیم. اما مشکل کجاست؟ تعریف ما از وحدت چیست؟ چرا به آن نیازمندیم و چرا با وجود تلاشهایی که حداقل در چندساله ی اخیر در این زمینه انجام داده ایم توفیق چندانی نیافته ایم؟